Merhaba! 2019’un bitmesine artık
günler saydığımız vakitler, Türkçe Rap için oldukça verimli, sansasyonel ve
üretken geçti. Yıl içinde çıkan ve ses getiren işleri hem derleyip hem de
bunlar üzerine konuşmak istiyorum. (ufak bir not: sıralama şeklinde değil
rastgele bir şekilde ilerliyor çalışmalar)
Tepki –
Output NR.1
2018’den
beri M.O.B çatısıyla hareket eden Tep, M.O.B’nin ne yapabileceğine (yer yer ne
yapamayacağına) güzel örneklerle üretime geçti. Tepki’nin albümü bence
kariyerinin en sivrilen işi oldu, Alev Alev, Mercedes, Denedim, Ne Denli gibi
akılda kalıcı ve yapı olarak başarılı parçalara karşı, albümün
Kliplendirilmeleri “fabrikasyon” bir hıza ulaşarak dinleyici gözünde –sıradan-
hale geldi.
Saian – Berhava
Uzun
süredir gözümüz kulağımız gerçekten sert sesler arıyordu. Saian’ın düşürdüğü
yeni albüm, Otonom Piyade duruşunu sürdürmekle beraber daha sert ve bana göre
daha cesur. Ancak albümdeki Feat’leri hem beklemiyordum hem de bence Çağrı
Sinci dışında oldukça sönük çalışmalar olmuşlar.
90BPM – Şehir FM
Yılın
tartışmasız en başarılı projelerinden biri Şehir FM’di. Işıkların Altında, Kötüler gibi çalışmalarla
rafine bir müzik ziyafeti olan albümde Sorgu beni çok şaşırtarak neredeyse tek
başına albümü kalkındırmış. Ayrıca albümün bazı noktalarda oldukça farklı
arayışlara gidişi beni sevindirtti, Ağaçkakan düeti Tekdüze ve Da Proff düeti
Umut Var, iki ayrı noktadan bambaşka perspektiflere sahip olmalarına rağmen
aynı tepside kalabilmiş ve hiç sırıtmamışlar
Geldiğim Yer Soundtrack
Onedio ve Basemode
işbirliğinden çıkan ve 11 Rapçinin hayatlarını anlattığı belgesel serisi
Geldiğim Yer’in soundtrack albümü, senenin en sürpriz işiydi. Da Poet – 2009’la
beraber her eski rap dinleyicisi kendi hikayesini dinlerken, Khontkar’ın
çalışması ise sevmeyenlerine dahi ulaşıp iyi izlenimler bırakmayı başardı.
Türkçe Rap’te göremediğimiz bir çalışma
olan belgesel serisi, haftalık yayınladığı bölümleriyle bence Kültürümüz için
oldukça gerekli bir işti. Herkese tekrar ve tekrar saygı, sevgi sunuyorum bu
çalışma için.
Şehinşah – Pirana
DJ Artz
ile beraber başladığı tekrar üretim sürecinin artık zirvesinde olan Şehinşah,
2019’da iyice tekrara düşen Türkçe Rap’e yeni bir yol gösterdi, özellikle bir
kısım tarafından dile getirilen “Rap müzik ile bir şeyler anlatabiliriz”
mottosunun pratiğe dökülmüş hali olan Pirana, müthiş bir kliple beraber hem göz
hem kulaklarımıza bayram ettirdi. Karma ekolünün devamı diyebileceğimiz parça
bence Şehinşahın zirve çalışmalarından biriydi.
Şam – P.o.P 2
Yılın
en olaylı isimlerinden birine geldik, Istanbul Trip ile 110’u çıkaran ve Yeni
Nesilin en ümitlendiren isimlerinden Şam, yaşadığı travmalar ve müzik dışı
gündemlerle boğuştuktan hemen sonra, Geçen yıl başladığı P.o.P serisinin
devamını bizlere sundu, bence “Sensiz” dışında başarısız bir çalışma olan 2.
Albüm, tıpkı Motive gibi hayal kırıklığı oldu.
Patron & Ati242 –
Mayday.
2019’un
en koşan isimlerinden Patron ve Ati, yine oldukça ses getiren çalışmalara imza
attılar. Bunların en akılda kalanıysa Mayday oldu. Ati için resmen bir slogan
haline gelmiş olan “Ortalığı Taradın Lan Ati”nin çıkış parçası olan Mayday,
bence Parçanın şanına yakışmayan bir kliple bizlerle buluşmuş olmasına karşın
Türkçe Rap 2019’unun sembol parçalarından birisiydi.
Ati242 – 242, Flowjob,
Junkie Flow.
Ati bu
yıl bir albüm ve bolca tekli verdiği bir dönem geçirdi. Geçen yıldan başladığı
çıkışını sürdürmek adına artık neredeyse eküri haline geldiği Astral ile 242, Zen-G ile Flowjob ve Düet
ağırlıklı Junkie Flow’u bizlere dinleten Ati, YİNE YENİDEN YENİ NESİL İSİMLERİN
BAŞARISIZ SERÜVENİ başlığı altına taşındı, özellikle Junkie Flow Ati’den
bekleneni alamadığımız bir çalışmaydı, neredeyse “yapılmış olmak için yapılmış”
bir albüm diyebilirim. 242 ise hem altyapı hem de nakarat olarak oldukça
başarılı, kendini dinleten bir parçaydı. Fakat Ati’nin oldukça tekrara düşmeye
başladığını söylemek gerek.
Çağrı Sinci – Çığlık –
Hayırlı İşler – Küçük 1 Cinnet
Bu yıl
üretenler kervanında Çağrı Sinci de katıldı, kendisi adına unutulmaz bir sene
olduğuna eminim. Set ile Hayırlı İşler, Solo olarak Küçük 1 Cinnet teklileri
oldukça beğenildi, Çığlık EP’si ise İndigo düeti Flu ile önplana çıkarken, Hep
Biz Öldük albümün net parlayan parçasıydı bence. Ayrıca Sinci’nin bu yıl duruşu ve çalışmalarıyla
Rap’i sert seven arkadaşlar için bir bayrak adam olmaya başladığının da altını
çizmek gerek.
Ezhel & UFO – Wir Sind
Kral
2019’un
üretken isimlerinden biri Ezhel’di. Özellikle “Aya” Parçası ile oldukça farklı
bir Sound deneyen MC, UFO ile olan çalışmasıyla bir anlamda eski sevenlerini de
tatmin etti, sert sözler ve atak vokaller ile Wir Sind Kral, bu yazıyı yazarken
çıkmak üzere olan “Ezhel x UFO” albümü için beklentileri oldukça yükseltmiş
oldu
İstanbul Trip – 110
Türkçe
Rap’in önemli ekiplerinden Trip’in 110 albümü, maalesef müzik dışı olaylar
sebebiyle gündemde kalamadı. Ancak bu yılın bence en güzel işlerinden biriydi,
Griye İsyan – Rap Rap Rap – Bronx Side gibi işler kulaklarımızı tatmin etti.
Ancak Ekiple alakalı “Şam en iyilerinden” görüşünün bu albümle beraber rafa
kaldırılması gerektiğini düşünüyorum, albüm içerisinde en başarılı duran kişi
Xir iken hemen ardından Maestro geliyor. Şam ise tekrara düşen kafiye örgüsü ve
vokaliyle, Rap Rap Rap dışında başarısız bir performans çizmiş.
Ege Çubukçu – Badd Trip
Ege
Çubukçu, 2019’da Badd Trip ile beni tam anlamıyla mest etti. Chill’in
diplerinde dolaşan parça bence Ege Çubukçu’nun, kendisini ve müziğini yeniden
tanımlaması için mükemmel bir fırsat, hala sırf isminden dolayı Ege’ye uzak
olanlar varsa, mutlaka ve mutlaka şans vermeniz gerekiyor.
Sayedar & Önder Şahin – Gölge Boksu
Her
yerden EP ve Tekli’ye boğulduğumuz, eskisi gibi tam anlamıyla “Albüm”
dinleyemediğimiz yeni müzik dünyasında, Safkan Hip-Hop ile 5. Günün şafağında
Gölge Boksu geldi. 12 Parçalık albüm, Ceza – Sansar Salvo – Kezzo – Killah Priest
düetlerini içeriyor. O özlediğimiz 2007 – 2009 ruhunu albümde görüyor olmak
oldukça güzel ve umut verici bir histi. Ancak tam anlamıyla istenen geri dönüşü
alamadı albüm. Bu yıla dair gözden kaçmaması gereken albümlerden biri.
Ağaçkakan – Gravöl 0 EP
Solo
olarak en son A Nakşvit albümü ile duyduğumuz Türkçe Rap’in gurur verici
isimlerinden Ağaçkakan, bu yıla Gravöl 0 ile katıldı. A Nakşvit’e oranla
oldukça farklı bir çalışma olan Gravöl benim playlistimde sadece RKS ile
tutunabildi.
Katliam 3
Geldik
toplu çalışmalara. Benim oldukça mesafeli bulduğum bir seri Katliam serisi.
Popülist bir şekilde bulabildiği kadar sanatçıyı 5 dakikalık bir altyapı
üzerinde buluşturmak ne ortaya tam bir üretim çıkarıyor, ne de bir mesaj
olabiliyor. Doğal olarak bir “herkesin 100 takipçisi dinlese… İyi para”dan
öteye geçemiyor bu çalışmalar. Katliam bu sene başarılı bir Marketing ile
oldukça dinlendi, özellikle Hayki ve Şanışer’in verse’leri bol tartışmalı gündeme
yönelik söylemleriyle ilgi çekti.
Susamam
Madem
Toplu Parçaları bu kadar eleştirdik, bir de olaya “olmuş” bir örnekten bakalım,
Şehir ve Ritim bölümünde bahsettiğim gibi, Susamam oldukça başarılı bir
Toplumsal tepki içeriyor. Peki Katliam ile Susamam arasındaki “başarı” nereden
kaynaklanıyor ? Çok basit; Susamam’da neredeyse her sanatçı kendi verse’lerinde
anlatmak istediğini başarıyla anlatmış, mesajını vermiş ve parçayı bir
bütünlükle ilerletmiş (sonlara doğru bu anlatmak istenenler biraz zorlaşmış,
benim düşüncem parçanın süresinden kaynaklı olduğu) bu hem bize güzel bir
“toplu parça nasıl yapılır” prototipi verdi hem de Türkçe Rap’in protest
damarını tekrar harladı. 2019’un En büyük olaylarından biriydi.
Farazi & Kodes – Ölmek için Doğanlar
Bu yıl
Farazi hem twitterından bol bol tekrarladı, hem de Kodes Kahra ile birkaç
teklileri yayınlandı. Dramelodi’nin Kodesinin geri dönüşü bence oldukça
hatırlanabilir oldu çünkü Albüm bence oldukça doyurucu, tatmin edici bir
çalışmaydı. Farazi klasik Farazi Beatleriyle Kodes Kahra’yı beslemiş; Kodes ise
klasik 9 numara tarzıyla ceza sahası içinde şov yapadurmuş (bu kadar çok futbol
terimi kullandığım için utanıyorum. Fakat Çakı gibi albüm.) Umarım Kodes Kahra
önümüzdeki süreçte de üretmeye devam eder.
Allame – AV
Basemode
etiketiyle çıkan yeni Allame albümü, bu yılın benim açımdan beklemediğim
işlerindendi. Benim şahsen tatmin
olmaktan uzak olduğum bir albüm oldu, Allame’nin 2015 “Bu Senin Ellerinde”
teklisinden bu yana kullandığı vokali bana tek boyutlu ve hissiyattan uzak
geliyor. Ancak Allame’nin kendi doğrularıyla yaptığı üretimlerle oluşturduğu
kendine has kitlesinin oldukça memnun olduğunu gözlemledim bu albümle alakalı,
AV albümü yine senenin konuşulan işlerinden biri oldu.
Norm Ender – Mekanın Sahibi
Türkçe
Rap’in demirbaş Toxiclerinden Norm Ender’in piyasaya 26. Geri dönüşü ülke
genelinde virallerle karşılandı, yaşları küçük kitlesini adeta diğer
sanatçıların üzerine salan Norm, tam olarak bildiğimiz gibiydi. Parçanın
etkisiyle mainstream medyanın da gözbebeği olan Norm, “Popüler Kültür”
eleştirilerini 10. Dakikasında yutup, Reklamlarda ve Magazin programlarında boy
gösterdi. Neredeyse müziği ile konuşulmayan tek Müzisyen olan Norm, Beatinin
çalıntı çıkmasına yönelik iddialarla bu unvanını kaybetti ve müziği ile
konuşulmayı başardı.
Ezhel – Olay & Lolo
Mekanın
Sahibi’nin magazinde getirdiği gürültü patırtı ardına tüm gözler verilecek
cevaplara çevrilmişti, Lolo bu açığı kapatmaya çalışırken (daha sonraları
parçanın bir cevap değil daha önce kayıt edilmiş olduğunu öğrendik) yer yer
başarılı oldu. Ancak genel anlamda hayranlarının beklediği sertliğe hiçbir
zaman yaklaşmadı Ezhel. Olay ise Susamam ile aynı gün çıkarak bambaşka bir hava
estirdi. Özellikle Ohal uygulaması ve ülkenin toplumsal problemlerine yönelik
sözlerle bol bol konuşulurken, Son yıllarda gördüğümüz en sert kliplerden
biriyle herkesin dilindeydi.
Keişan – Aranan Adam 2
“Lamborghini”
teklisi ile dönüşünün sinyallerini veren Keişan, Aranan Adam 2 ile tekrar
Türkçe Rap’e dönmüş oldu. Albüm öncesi gelen “Ne Bakıyon Dayı Dayı” parçası çok
sert eleştirilerle karşılaşmış olsa da, Albümdeki Khontkar düeti “Görmedin
Böylesini” bence oldukça başarılıydı. Trap sahnesinde oldukça iddialı olan
Kei bakalım 2020 yılında neler yapacak.
Stabil – Varosh &
Serseri Bey
Adım
adım kendine müthiş bir kitle oluşturan Stabil, bu yıl “Varosh” ve “Serseri
Bey” ile ön plana çıktı. Kendi adıma Serseri Bey parçasındaki anlatımı
dinlemesi yorucu bulsam da Varosh parçası oldukça hoşuma gitti. Stabil her ne kadar
yeni nesilde Şam, Ati kadar öne çıkmasa da bence Jenerasyon içerisinde oldukça
güçlü isimlerden birisi, özellikle Varosh parçası bunun kanıtı diyebilirim.
Emboli – Avangart
Daha
önce blogda incelemesini yazdığım Emboli – Avangart 2019’un en sürpriz
işlerinden biriydi. Yine Yeni Nesile dair en umut verici işlerden biriydi.
İnceleme için tıklayın.
Kayra – Bütün Ayazların Ortasında
2019’da
Kayra’yı tekrar dinleyebildik. Parça parça yayınlanan albüm bu açıdan oldukça
negatif bir başlangıç yaptı. Zira albüm baştan sona bir hikaye anlatıyordu,
belki bir dizi veya film olsa bu bölümlendirmeyi anlayabilirdim ancak Tüm
hikayeye kendini kaptırmak heyecanını bölmek hoş değildi. Klibin de etkisiyle
Kafamda Cehennem albümden en öne çıkan parça oldu. Ancak albümün son hali
oldukça kaliteli bir hikayeyi anlatıyordu. Kayra’nın Hikaye Anlatıcılığı
yeteneğinin en oturmuş hali olan Bütün Ayazların Ortasında; Kayra’nın belki en
iyi değil ama en hikaye çerçeveli çalışmasıydı.
Fuat – Omurga 1 & 2
Rapüstad’ın
dönüşü de Parça parça oldu! Yılın hatta belki de son 3 4 yılın en sert
çalışmalarından “2 Pushta”, Şanışer’in önlere çıktığı “İstemem”, Saian düeti
“Omzuna Al” gibi parçalarla albüm Eski kulağı kesikleri baştan sona memnun
etti. Açıkçası benim müzikal anlamda en çok tatmin olduğum parça “İstemem”
parçası oldu. Özellikle Şanışer’den beklemediğim performans beni şaşırttı.
İmpala – Kim Nasıl Ölür?
2019’da
sesini yavaş yavaş duyurmaya başlayan isimlerden İmpala. İlk olarak geçen yıl
çıkardığı Sosyofobi albümden “Bugün Kim Öldü?” parçasıyla tanıdım. Türkçe
Rap’te değinilmekten “kaçınılan” sözler ve başarılı vokali İmpala’yı takip
listeme ekletmişti, bu sene ise İmpala’dan kulağıma takılan en belirgin iş Kim
Nasıl Ölür? Oldu. Şarkı ismindeki Emile Zola – Kim Nasıl Ölüyor? Kitabı
göndermesiyle şaşırarak tıkladığım parça beni her anlamda tatmin etti. Bu
parçayla beraber benim gözümde İmpala’nın kalemine dair bir soru işareti
kalmadı.
Hayki – Kargalar
2018’de
OL ile dinlediğimiz Hayki bu yıl müzik dışı polemiklerle bol bol gündeme geldi,
Susamam ve Katliam parçalarında duyuldu. Solo çalışmalarında öne çıkan işi ise
Kargalar’dı. Son dönemde yaşadıklarını açıkyüreklilikle anlatan Kargalar bir
Hayki şarkısının tüm özelliklerini taşıyor fakat Müzik dışı tartışmaların
gölgesinde kaldı bu parça da.
Ceg – Şampanya & Sokaklar
Trapanasyon
ile artık bir Star statüsüne yükselen Ceg’in 2019’da önce “Şampanya”sı ardından
“Sokaklar” parçası oldukça ses getirdi. Şahsen Şampanya oldukça eğlenceli bir
şarkı olmasına karşı “Rap müzik nedir?” tanımının eksikliğinden yararlanmış
gibi geldi bana. Rap müzik kümesinde değerlendirmezsek gayet eğlenceli bir yaz
şarkısı. Sokaklar ise lirik ağırlıklı ve anlatı anlamında bir ilerleyişe sahip.
Bu açıdan ikisini ayrı kümelerde oldukça beğendim.
Contra – Hayırlara Ola
& Zebani & Bir Yana
Contra
kariyerinin en üretken dönemine Anıl Piyancı & Yeşil Oda ile yakınlaşması
ile girdi diyebiliriz. Geçen yıl Kibir teklisi ve Yerden Yüksek albümünü
dinlediğimiz Cont, bu yıl ise 3 tekliyle bizlerleydi, Hayırlara Ola – Zebani –
Bir Yana üçlüsünde Zebani daha Protest bir duruşa sahip. Bir Yana ise Contra
diskografisinin sound olarak en farklı işlerinden biri. Hayırlara Ola beni
yakalayamadı, bu üçlü arasında en az beğendiğim çalışma oydu.
Aspova & Tanerman –
Disosiyatif
Sahnemizin
en üretken isimlerinden Aspova bu yıl; Akbabalar – Labirent – Bodrum – Of –
Kapı teklilerini, Hell albümünü ve Tanerman ile Disosiyatif EP’sini dinletti.
Bu çalışmalar içinde benim kulağımda en çok kalan Disosiyatif oldu. Tanerman
ile uyumlarını çok beğendiğim Aspova bence Yasak Yerler parçasıyla müziğinin
optimal halini ortaya koymuş.
Motive – Output NR.1
MOB
tayfasının 2019 atılımında benim en çok heyecanlandığım isim Motive idi. Ancak
İnanma dışında potansiyelini yansıtan bir parça yoktu, özellikle Peter Pan bana
göre oldukça sıradan bir parça olmuş. Ki Output NR.1 sonrası MOB özelinde bir
kelime dağarcığı problemi ortaya çıktı, Rolex & Mahalle arasına sıkışmış
lirikler MOB’yi neredeyse bir niş haline getirdi.
GNG – Output NR.1
MOB’nin
2019’unun en dişe dokunur 2. Albümüydü, Telefonum Çalıyor kesinlikle başarılı
bir çıkış parçasıydı, Hızlı Sokaklar – Bombay – Bağımlılar üçlüsü de albümün
omurgasını oluşturan parçalardı ve kesinlikle sırıtmıyorlar. Ekiple alakalı
eleştirim ise parçaların birinde UZİ ön plana çıkarken MURDA’nın geri planda
kalması, diğer parçada ise tam tersi bir ön plan-arka plan eşleşmesi olması.
Ancak GNG MOB 2019 özelinde başarılı bir işti.
Şiirbaz – Kulaklık Müziği
8
Başarılı
Kelime oyunları, Sağlam Vokal, Straight Hip-Hop. Şiirbaz tam beklediğimiz gibi.
Lirisistlik kavgasını bırakmayan ender MC’lerden Şiir, Kulaklık Müziği 8 ile
2019’a güzel bir imza atmış. Harikalar Diyarı, Sokak Lambasından Kaçış ve
Kaybol üçlüsünü oldukça beğendim, diğer albümlerine oranla özellikle
nakaratların ilerlediğini söyleyebilirim. Negatif olarak iki düşüncem var,
birincisi altyapı tarafında albümün tekdüze olduğu gerçeği. Sample’lar ve
özellikle Davulların neredeyse aynı döngüde ilerliyor oluşu “Kulaklık” ile
dinlerken albümle ilgili negatif bir izlenim bıraktı. İkincisi ise Üretim
sıklığı, Kulaklık Müziği “8” başlı başına bir sorun göstergesi olabilir, daha
büyük ve arasında zaman olan albümler belki de Şiirbazın kitlesini daha
hareketli tutabilir.
Furkan Karakılıç – FUEGO.
Yılın
süprizlerinden biriydi benim adıma. “Sabah Silah Gece Bıçak” yılın çarpıcı
parçalarından biriydi. Khontkar ile olan Sikimde Değil parçası da ayrıca
beğendiğim bir çalışmaydı. RedKeys’in 2019 istilasının (onlar takeover diyor)
en büyük göstergesiydi bu albüm.
Young Ouzo – Peki Peki
Tanerman
ile olan “Jordan” parçasıyla inanılmaz sert tepkilerle karşılaşan Ouzo, Peki
Peki ile topu kale çizgisinden çıkarıp atağa çıktı. Ben dahil bir çok insanı
çıktığı hafta kendine hapsetti. Özellikle nispeten daha isimli MC’lerin ve
YT’ların paylaştığı parça, Epidemik tarafındaki en iyi çalışmalardan biri oldu.
Server Uraz – Parmaklıklar
Ardında
En son
2018’de 52 Hertz’i yayınlayan Server Uraz’ın 2019’da beni en çok yakalayan
parçası, yakın zamanda gelmiş olan “Parmaklıklar Ardında” oldu, 2019 yılı
Türkçe Rap’in Hukuk sistemi tarafından anlaşılmaya çalışıldığı bir yıldı,
birbiri ardına gelen davalar ve soruşturmalar tüm Rapçileri kaygıya sevk
ederken, Parmaklıklar Ardında tam da bu duygu durumunu anlatan bir çalışma olmuş.
İkinci Verse ile hızlandıktan sonra nakarat keskin bir düşüş yaşattı, şarkıya yönelik en elle tutulur eleştirim bu.