Bir ekibin, grup olarak ufak bir ara verip solo kariyerlerine odaklanması, genelde problem olmaz. Hatta çoğu durumda, sanatçıların parlamak için gruba ihtiyaç duyması nedeniyle bu solo projeler gerekli bile görülmez. Non Phixion için durum böyle değil; Ill Bill’den gelen sert çıkış albümü (What’s Wrong with Bill?) sonrası Sabac Red, kendi çıkış albümü “Sabacolypse: A Change Gon ‘Come” ile misafirimiz oldu. Sabac; düşünceli – bilinçli bir genç ile hayatın bazı karanlık yönlerine meraklı şiddet eğilimli bir bireyin karışımı. Bu yönden kaleminin Bill’e benzediğini söylemek yerinde olacaktır. Aradaki fark, Sabac’ın ilk başlığa (düşünceli bir persona) daha yakın ve ikinci noktada biraz daha yumuşak kenarlara sahip olması. “Sabacolypse”, Sabac’ın topluma dönük tepkilerinin, çözüm önerilerinin, hayallerinin ve dünyada ters giden şeylere dair yorumlarının bir koleksiyonu aslen.
Sabac ve Sabacolypse’te önemli bir konudan bahsetmeyen bir mısra bulmak oldukça zor. Henüz albümün girişinden fikirlerini tükürmeye başlar ve herkese “Organize” olması için yalvarır, Necro’nun sert davulları ve yerinde gitarlarıyla “bütün halklarım zenginleşiyor, hadi bloods & crips / çeteleri örgütleyelim / yaşlıları çocukları organize edelim, örgütleyelim / örgütlenmek özgürlük demektir, dediklerime kulak verin . ” Bu şarkının mesajı, tıpkı Bill’in açılış şarkısı için yaptığı gibi, albümün geri kalanının tonunu belirliyor aslında. Gerektiğinde içe dönük ifade içeren parçalar (“Sabacolypse (Truth)”), ya da topluma dair genel geçer beyanlar (“Positive & Negative” f. Necro) veya istismarcı polislere yönelen “nokta atışı” tespitler ile (“Fight Until The End” f. Immortal Technique), Sabac kendini açıkça ve zekice ifade ediyor. “The Scientist”, AIDS’e dair komplo teorilerini irdelerken bunu belki de en kaliteli şekilde yapan parçalardan bir tanesi. “Unsolved Mysteries” ise daha çok komplo teorisi tarafına iniyor, ama burada Scientist parçasında olduğu gibi, bir “inanan”dan ziyade “sorgulayan” tarafta olduğundan bahsetmekte fayda var. Sabac, harika hazırlanmış bir Necro ortaklığı olan “A Change Gon ‘Come” ile daha fazla gerçeği (ve önerilerini) önümüze sunuyor
Kafiye şemaları ve Necro’nun prodüksiyonunun müthiş kaliteleri üzerine saatlerce konuşabilirim, “I Have a Dream,” “Speak Militant” ve “Freestyle Freedom” her biri üzerine konuşmaya değerli işler. Albüm, İçerik açısından hiç boş geçmiyor ancak müzikal anlamda ıskaladığı, biraz kulak yorduğu yerler de yok değil. Bob Marley’den esinlenen “Protest Music”, doğru mesajı ve kafiye şemalarına rağmen bu yoruculuğu gösteren parçalardan birisi. Benzer şekilde “Bac’s Anthem” parçası da albümde havada kalan işlerden. Ill Bill, Necro, Mr. Hyde ve Goretex’in yer aldığı devasa posse cut “POW’s”, Necro’nun düşük kaliteli beati nedeniyle (bu genelde söyleyemediğimiz bir şey.) oldukça ruhsuz. Necro bir albümü daha baştan sona prodükte edip her şeye rağmen harika bir iş çıkarmayı başarmış, Prodüktör olarak sound çeşitliliği her geçen gün daha belirgin hale geliyor ve Sabac’ı da yukarı çekmeyi kesinlikle başarıyor, yarattığı prodüksiyonlar Sabac’ın mesajını yükseltecek şekillerde “biçilmiş”. NP tayfasından bir başka mükemmel albüm, insanların hala bu adamlara burun kıvırması, yeteneklerini sorgulaması mümkün mü?
8.5/10
Temmuz 2004’te J-23 adıyla “HipHopDX” için yazılmış “SABAC – SABACOLYPSE” yazısının aslına sadık kalınan çevirisidir.